Bemiddeling

Het Belgisch rechtssysteem kent verschillende vormen van bemiddeling die niet behoren tot het domein van de bemiddelaar in arbeidssituaties; denk bijvoorbeeld aan arbeidsbemiddeling (VDAB), schuldenbemiddeling, dader-slachtofferbemiddeling, sociale bemiddeling (syndicale bevoegdheid).

Er zijn naast bemiddeling nog andere, wettelijk erkende vormen van minnelijke conflictoplossing die toegepast worden in de burgerlijke rechtbank zoals de minnelijke schikking, constructief negotiëren tussen advocaten (collaborative law).

De bemiddeling is een conflictoplossingsmethode waar de betrokkenen zelf tot een oplossing komen. Bemiddeling kan plaatsvinden in het kader van een gerechtelijke procedure, maar even goed op eigen initiatief.

Bemiddeling is een methode van conflictbehandeling waarbij de personen die in een conflict verwikkeld zijn gebruik maken van een externe onpartijdige en neutrale bemiddelaar.
De rol van deze persoon wordt beschreven in De Bemiddelaar.

In essentie komt het er op neer dat de betrokkenen zich engageren op verschillende punten en vertrekken vanuit een bepaalde ingesteldheid.

Deelnemen aan een bemiddeling gebeurt steeds op vrijwillige basis, waarbij de deelnemers het bestaan van een probleem (conflict) erkennen en tevens aangeven dat ze bereid zijn zich in te zetten voor het vinden van een oplossing, waarbij de bemiddelaar het proces faciliteert.

Dit engagement en ingesteldheid (de vrijwilligheid, het erkennen van het probleem, het meezoeken naar een oplossing, het aanvaarden van de bemiddelaar) is bepalend om uit te maken of een werkconflict bemiddelbaar is.

Eveneens eigen aan een bemiddeling is dat alles wat besproken wordt en hoe de betrokkenen zich tot elkaar verhouden tijdens deze bemiddeling, strikt geheim blijft.
Deze geheimhouding wordt ook vereist van alle deelnemers (inclusief de bemiddelaar).
De bemiddelaar zal dus ook niet inhoudelijk rapporteren aan de opdrachtgever.

Uiteraard wanneer een oplossing bereikt wordt -of niet-, wordt deze wel formeel gemaakt.
Het gevaar bestaat immers dat de betrokkenen een verschillend beeld hebben over de bereikte oplossing.
Let wel dat de overeenkomst bindend is, dat betekent dat de verschillende betrokkenen zich eraan moeten houden.

Wat is werkconflictbemiddeling?

Werkconflictbemiddeling is bemiddeling binnen de werkcontext: collega’s kunnen niet meer door een deur, het hapert in de samenwerking in teams, tussen de leidinggevende en de medewerker is het vertrouwen zoek, een langdurig zieke medewerker durft omwille van een sluimerend conflict niet meer terug te keren…

Het Belgisch rechtssysteem kent verschillende vormen van bemiddeling die niet behoren tot het domein van de bemiddelaar in werkconflicten; denk bijvoorbeeld aan arbeidsbemiddeling (VDAB), schuldenbemiddeling, dader-slachtofferbemiddeling, sociale bemiddeling in de context van paritaire onderhandelingen.

Er zijn naast bemiddeling nog andere, wettelijk erkende vormen van minnelijke conflictoplossing die toegepast worden in de burgerlijke rechtbank zoals de minnelijke schikking, constructief negotiëren tussen advocaten (collaborative law).

De bemiddeling is een conflictoplossingsmethode waar de betrokkenen zelf tot een oplossing komen. Bemiddeling kan plaatsvinden in het kader van een gerechtelijke procedure, maar even goed op eigen initiatief.

Bemiddeling is een methode van conflictbehandeling waarbij de personen die in een conflict verwikkeld zijn zich laten begeleiden door een externe onpartijdige en neutrale bemiddelaar.
De rol van deze persoon wordt beschreven onder de knop “De Bemiddelaar”.

In essentie komt het er op neer dat de betrokkenen zich engageren om tot een oplossing te komen en vertrekken vanuit respect voor elkaars standpunten.
Dit engagement en ingesteldheid (vrijwilligheid, het erkennen van het probleem, het meezoeken naar een oplossing, het aanvaarden van de bemiddelaar) is bepalend om uit te maken of een werkconflict bemiddelbaar is.

Eveneens eigen aan een bemiddeling is dat alles wat besproken wordt en hoe de betrokkenen zich tot elkaar verhouden tijdens deze bemiddeling, strikt geheim blijft.

Deze geheimhouding wordt ook vereist van alle deelnemers (inclusief de bemiddelaar).
De bemiddelaar zal dus ook niet inhoudelijk rapporteren aan de opdrachtgever.

Uiteraard wanneer een oplossing bereikt wordt -of niet-, wordt deze wel formeel gemaakt.
Het gevaar bestaat immers dat de betrokkenen een verschillend beeld hebben over de bereikte oplossing.
Let wel dat de overeenkomst bindend is, dat betekent dat de verschillende betrokkenen zich eraan moeten houden.

Voordelen

De voordelen van bemiddeling zijn talrijk, vooral omdat er in de eerste plaats gezocht wordt naar een oplossing van het werkconflict.

Bij bemiddeling draait het niet om de schuldvraag, er is dus ook geen sprake van juist of fout.
Alle deelnemers staan op gelijke voet en het is de taak van de bemiddelaar er over te waken dat iedereen op basis van gelijkheid en volgens zijn behoefte en wensen zijn inbreng in de bemiddeling doet.

Een oplossing die tot stand gekomen is dankzij de medewerking van de betrokkenen geniet doorgaans ook een grotere tevredenheid dan één die opgelegd is van hogeruit of buitenaf.

Net vanwege deze participatie in het vinden van een oplossing, leidt bemiddeling vaak tot een positief effect op de relatie, niet onbelangrijk als de betrokkenen ook nog in de toekomst moeten samenwerken.

Uiteindelijk kunnen we ook nog stellen dat een bemiddeling merkelijk goedkoper is dan een gerechtelijke procedure en dat men sneller aan de slag kan gaan, iets wat tijdelijke en dringende maatregelen die achteraf betreurd kunnen worden, overbodig kan maken.